Wat met een overbelast brein?

Men houdt vaak te weinig rekening met het onzichtbare karakter van autisme. Autisme is niet alleen een sociale 'handicap', maar ook een brein dat prikkels anders verwerkt en dát kan je niet zien. Veel mensen weten niet hoe dat eigenlijk gebeurt en begrijpen dat daarom ook niet. Tenzij we de zaken weer zichtbaar maken...

Als je geen sporter bent en weinig beweegt, maar dan toch vier dagen achter elkaar de marathon meeloopt, dan overbelast je je spieren. Die spieren gaan reageren! Je krijgt spierpijn en als je toch nog blijft doorzetten tot je er bij neervalt, zal dat neervallen waarschijnlijk ook gebeuren: door een spierscheur of door spierkramp en in het ergste geval krijgt de hartspier die kramp met een hartaanval als gevolg. Dat is trouwens zo voor elk orgaan in ons lichaam. Overbelast je het, dan komt er een reactie... Te veel gegeten en maag overbelast? Reactie kan zijn dat je gaat overgeven. Lever overbelast? Reactie kan zijn dat deze niet meer gaat werken zoals het hoort. Enz.

'Ja logisch', klinkt het dan. Waarom? Omdat dat iets is wat de mensen min of meer kennen, ze zijn hierover ingelicht, ervan op de hoogte,...kunnen het ook zien. Desnoods kunnen ze met een scan door het lichaam heen kijken. Maar vooral: de reactie wordt dikwijls goed geïnterpreteerd en dus gelinkt aan de overbelasting van welk orgaan het dan ook gaat. Het is duidelijk dat wanneer je iets in jouw lichaam overbelast, dat je daar reactie op krijgt.
​
Zo is dat ook voor een autistisch brein! Als je het overbelast met prikkels...krijg je reactie. Jammer genoeg worden de meltdowns die dan de reactie zijn, heel verkeerd geïnterpreteerd en afgedaan als het gevolg van de sociale handicap. 'Die mensen weten niet hoe zich te gedragen en barsten te pas en te onpas in woede uit...' Maar dat is helemaal niet zo. Een meltdown is het gevolg van een orgaan dat een reactie geeft, nl. een overbelast brein.